Ο ποιητής φαίνεται πως αισθάνεται την ανάγκη να «υπενθυμίζει» στον εαυτό του ποια ποιήματα δεν θέλει να δημοσιεύσει ή δεν είναι έτοιμα να δημοσιευτούν, αλλά προορίζονται για φύλαξη και μελλοντική επεξεργασία. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τον ακριβή λόγο για τον οποίο γράφει αυτά τα σημειώματα, μπορούμε όμως να επισημάνουμε τη συγκεκριμένη «ιδιοτροπία» ως μια επιβεβλημένη πρακτική διαχωρισμού των ποιημάτων από τον ίδιο τον δημιουργό τους. Η διατύπωση «μπορεί να μένει εδώ», αυτή η άδεια που δίνει στο ποίημα, δείχνει ενδεχομένως πόσο απαιτητικός και επιλεκτικός είναι ο ποιητής απέναντι στα δημιουργήματά του, καθώς και πόσο μεθοδικός και τακτικός είναι.

Τα ποιητικά σχεδιάσματα αποτελούν μια «χειροπιαστή» απόδειξη για το πώς εργάζεται ένας ποιητής και μπορούν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν στην τάξη για τη γνωριμία των μαθητών με την ποιητική του Καβάφη. Συγκεκριμένα, μέσα από την επαφή τους με τα εκάστοτε χειρόγραφα, οι μαθητές/μαθήτριες συνειδητοποιούν ότι το κείμενο υφίσταται πολλαπλές επεξεργασίες προτού δημοσιευτεί ή ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι τέτοιες οι απαιτήσεις του λογοτέχνη, που δεν αποφασίζει να αποδεσμεύσει τη δημιουργία του στο κοινό. Παράλληλα, οι μαθητές/μαθήτριες μπορούν να διδαχθούν ότι ένα κείμενο δεν είναι έτοιμο στην πρώτη του γραφή, ότι χρειάζεται αναθεώρηση, διόρθωση ή βελτίωση. Τέλος, μέσα από τη σύγκριση των προσχεδίων με την τελική μορφή του ποιήματος, εξοικειώνονται με τα διαφορετικά «στάδια» της ποιητικής δημιουργίας: «κύηση», γραφή, αναθεωρήσεις, επαναγραφή, δημοσίευση.